TCP / IP protokol paketinin en yaygın iki aktarım katmanı protokolü İletim Kontrol Protokolü (TCP) ve Kullanıcı Datagram Protokolüdür (UDP). Her iki protokol de birden fazla uygulamanın iletişimini yönetir. İkisi arasındaki farklar, her protokolün uyguladığı özel işlevlerdir.
Kullanıcı Datagram Protokolü (UDP)
UDP, RFC 768’de açıklanan basit, bağlantısız bir protokoldür. Düşük genel veri dağıtımı sağlama avantajına sahiptir. UDP’deki iletişim segmentlerine datagramlar denir. UDP datagramları “best effort” olarak gönderir.
UDP kullanan uygulamalar şunları içerir:
■ Alan Adı Sistemi (DNS)
■ Video akışı
■ IP Üzerinden Ses (VoIP)
İletim Kontrol Protokolü (TCP)
TCP, RFC 793’te açıklanan bağlantı yönelimli bir protokoldür. TCP, işlevler kazanmak için ek yük getirir. TCP tarafından belirtilen ek işlevler aynı sipariş teslimatı, güvenilir teslimat ve akış kontrolüdür. Her TCP segmentinin uygulama katmanı verilerini kapsayan başlıkta 20 bayt ek yükü bulunurken, her UDP segmentinin yalnızca 8 bayt ek yükü vardır.
Aşağıdaki uygulamalar TCP kullanır:
■ Web tarayıcıları
■ E-posta
■ Dosya aktarımları