IP üstbilgisi, bir IP paketi için teslimat ve işleme talimatlarını tutar. Örneğin, bir paket yönlendiricinin arabirimine geldiğinde, yönlendiricinin paketin IPv4 veya IPv6 olup olmadığını bilmesi gerekir. Yönlendirici, hangi türün geldiğini görmek için başlıktaki belirli bir alana bakar. Üstbilgide ayrıca adresleme bilgileri ve paketin yol boyunca nasıl işleneceği ile ilgili diğer veriler de bulunur.
Aşağıdaki şekil, bir IP paket başlığının ana hatlarını göstermektedir. Pakette birkaç alan vardır ve her ağ her alanı kullanmaz. IP üstbilgisinin yönlendiricilerin IP paketlerini başarıyla yönlendirmesine nasıl yardımcı olduğunu anlamak için önemli olan vurgulanan alanlar vardır.
Anahtar alanlar aşağıdaki gibidir:
■ IP Source Address (IP Kaynak Adresi): Paketi alacak ana bilgisayarı temsil eden 32 bit ikili bir değer içerir. Yönlendiriciler, paketi doğru ağa iletmek için bu verileri kullanır.
■ IP Destination Address (IP Hedef Adresi): Paketi alacak ana bilgisayarı temsil eden 32 bit ikili bir değer içerir. Yönlendiriciler, paketi doğru ağa iletmek için bu verileri kullanır.
■ Time to Live (TTL) (Yaşam Süresi) : 8 bit TTL alanı, paketin “kaybolmuş” veya teslim edilemez olarak kabul edilmeden önce alabileceği maksimum atlama sayısını tanımlar. Paketi işleyen her yönlendirici TTL alanını en az 1 azaltır. TTL değeri 0’a ulaşırsa paket bırakılır. Bu, Internet’in kayıp paketlerle karışmasını önler.
■ Type of Service (Hizmet Türü): Bu alandaki 8 bitin her biri, yönlendiricinin paketi işlerken kullanması gereken bir işlem düzeyi önceliği tanımlar. Örneğin, IP ses verileri içeren bir paket, müzik akışı içeren bir pakete göre önceliklidir. Bir yönlendiricinin bu verilerden bir paketi işleme şekli QoS veya hizmet kalitesi olarak bilinir.
■ Protokol: Bu 8 bitlik alan, paketi açıldığında ve aktarım katmanına verildiğinde alacak üst katman protokolünü (örneğin, TCP, UDP veya ICMP) gösterir.
■ Flag and Fragment Offset (Bayrak ve Parça Ofseti): Bir yönlendiricinin bir paketi bir ortamdan daha küçük MTU’ya sahip başka bir ortama iletirken parçalaması gerekebilir. Parçalanma meydana geldiğinde IPv4 paketi, paketi hedef ana bilgisayara ulaştığında yeniden yapılandırmak için IP üstbilgisindeki Parça Ofseti alanını ve MF bayrağını kullanır. Parça Ofseti alanı, paket parçasının rekonstrüksiyona yerleştirilme sırasını tanımlar.
■ Version (Sürüm): IP sürüm 4 veya 6’yı belirtir.
■ Internet Header Length (IHL) İnternet Üstbilgisi Uzunluğu: Yönlendiriciye üstbilginin ne kadar olduğunu belirtir. Seçenekler alanındaki değişken veriler nedeniyle uzunluk her zaman aynı değildir.
■ Packet Length (Paket Uzunluğu): Bu, başlık dahil olmak üzere veri biriminin toplam uzunluğudur. Bir paketin minimum uzunluğu 20 bayttır (veri içermeyen başlık) ve verilerle maksimum uzunluk 65,535 bayttır.
■ Identification (Tanımlama): Herhangi bir parçayı yeniden birleştirmek için kaynak tarafından gönderilir. ■ Başlık Sağlama Toplamı: Bu veriler, başlığın uzunluğunu belirtmek için kullanılır ve yol boyunca her yönlendirici tarafından kontrol edilir. Her yönlendirici tarafından bir algoritma çalıştırılır ve sağlama toplamı geçersizse, paketin bozuk olduğu ve bırakıldığı varsayılır. TTL değeri, paketi işleyen her yönlendirici tarafından değiştirildiğinden, başlık sağlama toplamı her sekmede yeniden hesaplanır.
■ Option (Seçenekler): Özel yönlendirme hizmetleri sunabilen nadiren kullanılan bir alandır.
■ Padding (Dolgu): Dolgu, başlık verileri 32 bitlik bir sınırda bitmediğinde bitleri doldurmak için kullanılır.